Είναι μια ωραία μέρα η σημερινή. Βρέχει εδώ και μερικές ώρες ανηλεώς, σε σημείο που διστάζω να βάλω το ντελίβερι μπόϋ σε ταλαιπωρία για ένα τόστ και ένα χυμό. Είμαι στο παλιο φρούριο, πάνω απο τον ιστιοπλοϊκό όμιλο, και μπορώ να ακούσω καθαρά το κοπάνημα των αξεσουάρ των σκαφών στη μικρή μαρίνα...Κύμματα-τέρατα για τα δεδομένα του νησιού, η παραλιακή λεωφόρος έχει άνετο πάρκινγκ (αφού καμία εγγύηση κατασκευασή δεν καλύπτει σκουριά απο τέτοιες ποσότητες θαλασσινού νερού), τα δέντρα βρίσκονται σε διαδικασία φυσικού κλαδέματος, τα αυτοκίνητα σε δωράν πλυντήριο πεπιεσμένου νερού, και η ομπρέλλα μου με περιμένει στεγνή σπίτι...
